Snorkelen in Ningaloo Marine Park

Het Cape Range National Park grenst aan de kust aan het Ningaloo Reef. We zitten hier op bush camps aan de kust in het park dus hebben we mooi de gelegenheid om te gaan snorkelen. We hadden in Exmouth snorkle gear gekocht wat we hier dus mooi konden gebruiken.

De eerste dag zijn we naar Oyster Stacks gegaan. Dit was een klein rotsstrandje. Het was wel moeilijk het water in te komen met al die rotsen en met flippers aan, maar het was te doen. Dit is zeker een plek die we niet hadden mogen missen. Je kon 20 meter van de kust af zwemmen en je zat boven het rif. Het rif hier was niet te vergelijken met het Great Barrier Reef waar het koraal wel kleurrijker was. Het rif hier was het meest grijs met hier een daar, bruine, paarse en donkerrode stukken koraal die er uit staken. Er zit hier wel heel erg veel vis, vaak fel gekleurd in alle kleuren van de regenboog. Het is een prachtig gezicht!

Op de tweede dag in het park zijn we naar Lakeside gereden. Dit is ook een kampeergelegenheid in het park, een paar kilometer ten noorden van Tulki Beach. We hebben ons in het visitor center laten vertellen dat je van het strand bij de Lakeside camping je ongeveer 500 meter naar het zuiden moest lopen voor een goede snorkelplek. Dit hebben we dus ook gedaan. Het rif hier was vergelijkbaar met het rif bij Oyster Stacks, het was hier alleen iets groter en uitgebreider. We zijn er direct met z’n allen in gedoken. Hoewel pap er al gauw uit ging, bleven wij nog wel even rond zwemmen. Tijdens het snorkelen spotten we ook nog een grote zeeschildpad, verscholen onder het rif. Op de weg terug naar het strand zien we ook nog een stingray van zo’n 2 meter lang en 1,5 meter breed ongeveer 2 meter onder ons op de bodem liggen. Dit was wel een eng gezicht als je weet dat een steek van een stingray dodelijk kan zijn.

In de middag van de derde dag zijn we bij Turquoise Bay gaan snorkelen. We hebben ons goed vermaakt, want we hebben zo’n beetje de hele middag in het water gelegen. Alleen pap en Robbert hielden het nog wel gauw voor gezien. Op ongeveer 50 meter van het strand was het water nog maar 2 meter diep. Het koraal dat er dan uit steekt komt tot een halve meter onder het wateroppervlak. Hier snorkel je dus wel dicht overheen en je kunt het allemaal goed bekijken. Op en langs de stukken koraal zitten ook de meeste vissen.
We zagen hier allerlei felgekleurde vissen met de meest uiteenlopende vormen. Onder andere een paar boxfishes, dit zijn heel aparte vissen die er uitzien als een kubus met een staart en een neus. De meeste vissen hebben een kleine bek met scherpe lange tanden, hiermee eten ze van het harde koraal. Dit kun je ook heel goed horen knarsen als je er overheen zwemt. Tussen de uitstekende stukken koraal zagen we in het zand op de bodem een slang zitten van bijna 2 meter lang. Hij was goed gecamoufleerd, hij had dezelfde witte kleur als het zand op de achtergrond met hier en daar wat zwarte vlekken. Hij zat heel rustig van het zeegras te eten. Verderop zagen we grote scholen vissen zwemmen waar je zo tussendoor en overheen kon zwemmen zonder dat ze zich wat van je aantrokken. Ze zwommen gewoon met je mee, dit was een bijzondere ervaring!

Op de vierde dag hebben we ’s middags bij het strand voor onze camping geprobeerd te snorkelen. Toen we eerst aan het strand zaten en iedereen zich nog aan het insmeren was met zonnebrand zagen Robbert en ik een walvis uit het water springen. Hoewel het een heel eind uit de kust was zag je heel mooi de walvis springen en op zijn rug draaien. Het was heel indrukwekkend om te zien. Meteen daarna zagen we in het water voor mam en Lianne, die op weg waren om te gaan snorkelen, een haai door het water schieten. Je zag een rug- en staartvin boven het water uit komen. Het was goed duidelijk dat de haai ergens achteraan zat, het zag er heel agressief uit. Ineens wilde niemand meer snorkelen, tot ongenoegen van mij, want ik wilde het wel van dichtbij zien, maar ik ga natuurlijk niet alleen snorkelen.

Toen we dichterbij de plek waar we de haai hadden gezien kwamen, zagen we nog een paar manta roggen zwemmen. Je kon het niet heel goed zien, maar uit de grootte en kleur kon je opmaken dat het manta’s waren. Terwijl pap en ik van de zon gingen genieten en een boek er bij pakten ging de rest langs het strand lopen. Ze hebben tussen de rotsen nog een paar krabben gespot en schelpen gezocht. Toen ze na lange tijd terug kwamen wou mam na een aantal keer vragen toch mee snorkelen. Mam en ik zijn 500 meter verderop gelopen om met de stroming mee te kunnen zwemmen. Het was wel spannend om het water in te gaan, ook al wisten we dat hier geen gevaarlijke haaien zitten.
We waren zo’n 50 meter uit de kant en het was nog steeds heel ondiep, je kwam met je hoofd nog boven water uit als je op je knieën ging zitten. Nadat we ongeveer 50 meter hadden gezwommen greep mam me vast en wees vooruit. 2 à 3 meter voor ons zwom een shovelnose haai van zo’n 2 meter lang! Na even rustig kijken zagen we dat hij zich lekker in het zand van de bodem nestelde. Verder was er in het water weinig te zien. Er was hier geen rif zoals bij de andere snorkelplekken, maar vooral veel zand en zeegras.

Op de laatste dag die we in het park door zouden brengen zijn we ’s middags naar het strand van Turquoise Bay gegaan. Hier hebben we eerst proberen te snorkelen vanaf het strand waar we een paar dagen geleden ook zijn geweest, maar door de harde wind was het water heel troebel en kon je niet veel verder kijken dan een meter of 4. Doordat het op het strand ook vrij frisjes was hebben we maar besloten om in de baai op het strand te gaan zitten. Hier zat je veel meer uit de wind. We doken al gauw het water in om te gaan snorkelen, het rif was hier heel ondiep, omdat het eb was. Je kon wel meer zien doordat het water hier niet zo troebel was. We hebben hier nog een stonefish en een octopus zien zitten, het rif was hier echter niet zo indrukwekkend om te zien dus zijn we er al gauw uitgegaan. De rest van de middag hebben we de hele tijd in de zon gezeten.
Toen Robbert en mam eenmaal het water weer ingingen wilde iedereen wel weer zwemmen. Ook pap ging mee zwemmen en hij werd vakkundig door Robbert en mij het water in geholpen. Hij bleef echter niet lang in het water, want na een tijdje stoeien ging hij weer door zijn enkel en moest hij toch strompelend het water weer uit. We hebben ons tot het eind van de middag vermaakt op het strand en gingen pas laat terug naar de camping om te eten.