Flinders Ranges en terug naar de kust

Maandag 28 nov

Om 2.30 u ineens met een schrik wakker van een hels kabaal: het klinkt alsof er een kuub kiezels onder ons raam gestort wordt. Wij kijken, en wat blijkt: de sproei-installatie langs de grasrand is in werking getreden en sproeit een fikse straal tegen de achterkant van onze camper en op het raam dat we net voor het slapen gaan dicht gedaan hadden vanwege de wind. Wat een mazzel voor ons!
Na weer goed geslapen te hebben, vertrekken we uit Adelaide richting Flinders Ranges NP en na een paar 100 km langs enorm uitgestrekte graanvelden en weidse, glooiende vlakten stoppen we in Melrose bij Mount Remarkable NP. De berg steekt als enige obstakel hoog boven het landschap uit, vandaar de naam die Sir Edward Eyre er als ontdekkingsreiziger door dit gebied aan gegeven heeft.
We zetten ons kamp op bij de Melrose Showgrounds, waar jaarlijks de schaapscheerdersfeesten worden gehouden. De ‘camping’ is 40 hectare groot en herbergt die avond 5 kampeerders die zo her en der een plek bezet hebben... De beheerder crosst af en toe in zijn auto het terrein rond om te voorkomen dat de aanwezige schapen te ver richting het hek bij de uitgang bewegen. Hij zit wel om een praatje verlegen, dus daar gaan we gewoon op in. Het is hier 33 graden maar het koelt ’s avonds lekker af naar een graad of 22 en ’s nachts is het nog koeler. ’s Morgens wordt het hier in South Australia rond 4.30 u licht, en ’s avonds wordt het donker om een uur of 20.45 u. Lekker lang licht, dus!
De volgende ochtend maken we ons klaar om Mount Remarkable te beklimmen, een round trip van 4,5 uur. Het pad stijgt voortdurend en voert door het bos van gum- en eucalyptus bomen, maar ook over steenlawines en langs schuine afgronden. Deze zien er vanwege de begroeiing niet al te gevaarlijk uit, hoewel ze een flink eind de diepte in voeren hier en daar. De temperatuur loopt gedurende de wandeling op tot boven de 35 graden, maar we hebben veel water meegenomen. Ook de overlast van vliegen valt ons nog mee.
Waar we boven gekomen verwachtten dat we een werelduitzicht zouden krijgen over de verre omgeving, blijkt de top rondom begroeid waardoor we alleen tussen de bomen door wat glimpsen waarnemen van het binnenland en aan de andere kant in de verte de oceaan. Een kleine domper, maar voor onze noodzakelijke beweging niet verkeerdt...
’s Avonds maken we ons potje klaar en kunnen goed slapen (kun je je vast wel voorstellen).

Woensdag 30 nov
We vertrekken naar Flinders Ranges NP en de weg er naartoe voert ons door de Outback (het afgelegen binnenland van Australië), met landschappen die je wel kent van de Flying Doctors en Outback Truckers. Nu wordt het landschap weer gedomineerd door ruige graspollen en lage struiken op gele grond, en dan weer kom je langs rode grond met daarop lichtgroene grassen en wat donkerder groene jeneverbes-achtige lage struiken. Het is de ene keer volledig vlak en vervolgens weer glooiend tot heuvelachtig. Ondanks de kaalte is het toch een aantrekkelijk en afwisselend landschap. We kunnen ons er wel bij voorstellen dat je liever in de echte Outback geen pech krijgt!
Flinders Ranges is een groene oase in dit landschap. Middenin ligt een amphitheater van bergruggen die doen denken aan de krater van een enorme vulkaan. Er zijn prachtige scenic drives over dirt roads (waar we eigenlijk met de camper niet mogen rijden). We genieten enorm van de werkelijk adembenemende landschappen en ook, ondanks onze matige snelheid, van de rode stofwolken achter ons. Pas later blijkt dat die wolk zich ook in onze auto heeft weten te wurmen: we hadden 1 vd achterdeuren niet goed dicht gedaan. Het gevolg: een laag heel fijn zand door de hele camper, op het beddengoed, op het keukenblad, in de kastjes... Allejezus, wat een karwei later om alles weer uit te kloppen, uit te ruimen en schoon te boenen om de zaak weer leefbaar te maken. Maar wel graag gedaan, want het was het waard.
Fantastische vergezichten, maar ook dichtbij emoes met jonkies en kangoeroes die zich door uitgesleten canyons bewegen. We maken maar een rondje van ongeveer 60 km, maar doen daar door het vele uitstappen en lopen meer dan een halve dag over. Wat een belevenis!
Onderweg maken we een hike door Bunyeroo Gorge, een kloof die ons in 4 km over verschillende geologische lagen voert die in totaal 150 miljoen jaar historie herbergen!
De volgende ochtend sta ik om 6.30 u op om een bush walk te maken naar de binnenkant van de kom vh amphitheater. Op dat tijdstip kom je nog kangoeroes en weer emoes tegen, ook direct langs het pad. Je kunt ze tot op 5 m naderen omdat ze moe zijn van de nacht (zij zijn dan op). Het uitzicht is alles de moeite waard, bergkammen rondom.
Bij terugkomst is Elly ook wakker en rijden we richting Adelaide met de bedoeling ergens ten zuiden ervan uit te komen, zodat we van daar af de kust langs kunnen trekken. Tegen de tijd dat we dan Lianne kunnen oppikken (zij komt de avond van 7 december weer op Melbourne aan na haar vakantie in Nieuw Zeeland) hopen we ergens in de buurt van de Grampians te zijn. Dat ligt op een paar 100 km van Melbourne, zij kan daar dan met de bus naartoe reizen. Kunnen we ook erg naar uitzien!

Vrijdag 2 december
Lekker uitgeslapen in Frank Pott’s Reserve dichtbij Langhorne Creek. We waren gewaarschuwd voor muggen, maar gelukkig kwamen die pas toen het donker werd en bij het ontbijt waren ze alweer vertrokken. De reis voert ons vandaag langs de kust naar Kingston, halverwege Mount Gambier. Onderweg veel rechte stukken weg, maar wel door schitterende natuur en over heuvels. We komen door Coorong NP, een door zout gedomineerde omgeving. We zien drooggevallen, maar ook nog gevulde zoutmeren. Als er water in staat, kleurt dat helemaal roze door de zoutkristallen die eronder zitten. Een bijzonder gezicht. Bij de drooggevallen zoutmeren is het gekke dat er toch vegetatie op ontwikkeld is: heel taaie heideachtige paarse struikgewassen. Ongelofelijk dat de natuur zich zo aan kan passen.
Nog even gestopt en gelopen naar een pelikanen Observatory, maar de pelikanen hadden besloten aan de andere kant van een eiland te gaan zitten. Met de verrekijker kon je ze net ontwaren. Nu gestopt in Kingston aan het strand, waar we een lekker biertje en wijntje genieten. Er zit hier dichtbij een visafslag, dus morgenvroeg proberen we wat verse vangst te verschalken.

Tot zover even weer, alle goeds van ons!