Perth naar Southern Forests

Even weer een update van onze reis:

In Marrinup/Dwellingup hadden we een overnachtingsplek diep in het Eucalyptus bos. We hadden een mooie plek uitgezocht aan de rand van een open stuk in het bos. Het bleek in een opzicht toch iets minder mooi dan gedacht, want we vingen er vol de wind die over dat open stuk kwam aanwaaien. Henk, zoals altijd heel creatief, bouwt van alles een windscherm om te voorkomen dat het gasstelletje waarop we koken telkens uitwaait. Maar ook zijn windschermen waaien om;) Gelukkig gaat de wind ’s avonds liggen en kunnen we rustig slapen. Overdag is het aardig warm, rond de 30-35 graden maar ’s nachts koelt het lekker af tot zo’n 14 graden dus kunnen we wel een dekbed over hebben.

De volgende dag gaan we naar Serpentine Falls. Lianne is hier vorig jaar tijdens haar vakantie ook geweest. Het is een idyllisch plekje. We hebben er heerlijk gezwommen in het heldere water onder aan een waterval. Prachtig! Op de bijbehorende picknickplek hebben we pancakes gebakken op de barbecue. In verband met het grote risico op bosbranden heeft de overheid op bijna alle picknickplaatsen en parken elektrische of gas-barbecues geplaatst die je gratis mag gebruiken. De Australiërs maken hier ook veel gebruik van. Lianne en ik hadden het vorig jaar al eens gedaan toen we het iemand anders zagen die op zo’n plaat een hele set pancakes tegelijk bakt, heel handig, snel en lekker.

We hebben besloten om 5 januari een boottocht te boeken naar Rottnest Island. Een eiland 35 minuten varen vanaf Fremantle. Wat een prachtig eiland. Op het eiland hebben we fietsen gehuurd zodat we lekker in ons eigen tempo het hele eiland rond kunnen fietsen. Bij de aankomstplek was het hartstikke druk dus zijn we gelijk maar verder gefietst, op zoek naar een rustig baaitje waar we lekker hebben gezwommen en gesnorkeld. Kristalhelder water, grote zeegrasvelden en rotsen waaromheen vele vissen zwommen. Groot (75 cm) en klein, heel rustig en relaxed. Vanaf het strandje ontdekte Lianne een groep dolfijnen. We konden ze een hele tijd observeren.
Onderweg kwamen we telkens langs de mooiste baaien met blauw/groen water. Een sprookje, zo mooi. Het eiland staat ook bekend om de quokka’s. Dit is een heel kleine kangoeroe soort. Wat schattig zeg. Ze zijn ook vrij tam, nieuwsgierig en soms zelfs brutaal. Haha, Lianne schrok toen er een bij haar op het bankje sprong en zelfs op haar schoot ging zitten. Ze lijken qua snoetje wel op de klipdassies uit Zuid Afrika, alleen hebben de quokka’s een (ratten)staart. Het lijkt bij beide alsof ze altijd een smile op hun gezicht hebben. Je kunt er uren naar kijken.
Op de terugvaart van Rottnest Island is de zee aardig woest. De golven beuken op de ferry en sproeien over het achterdek. Gelukkig is het een korte overtocht en wordt er niemand van ons zeeziek.

Dan is het 6 januari en alweer de laatste dag van Lianne’s vakantie. Wat is dat allemaal snel gegaan. Je kijkt er zo lang naar uit en nu zijn die ruim 2 weken samen alweer voorbij. Veel te snel!
Lianne gaat dinsdag weer verder met haar PhD onderzoek naar Malaria. Gelukkig zien we haar eind volgende maand weer in Brisbane. Dan verblijven we nog 2 weken bij haar. In de tussentijd (begin februari) komen Rogier en Merlin een week bij haar langs. Zij reizen momenteel door Nieuw Zeeland.

Wij pakken de draad weer op en koersen richting zuiden. We pakken dezelfde camping waar we ook met Kerst stonden en waar het heerlijk rustig is. Na een verfrissende duik in de golven bij Preston Beach zetten we ons kamp op Er is inmiddels een andere camphost, ook aardig, maar geen Phil & Margaret. Wel is er ’s avonds dezelfde black Cockatoo die in de reusachtige zilvergrijze dode boom in zijn holletje kruipt. Dat is zo leuk om te zien. Eerst hupt ie schreeuwend van tak tot tak om dan op de afgeknapte holle tak te gaan zitten, zich met zijn snavel vast te houden aan de bovenkant en dan met zijn kontje in de holte in de boom te draaien en zich er in te laten zakken. Het zijn maar kleine dingen, maar daar kunnen we onwijs van genieten

We overnachten 2 nachten bij Greenbushes op een kleine bushcamping bij een klein meertje waarin we lekker zwemmen. Overdag zijn er wat dagjesmensen voor het zwemmeertje maar ’s avonds is het stil op het geluid van de nabijgelegen mijn na. Het is een dagmijn waaruit vroeger tin gehaald werd. Nu wordt er Tantalum en Lithium gewonnen (beide zitten in je smartphone, laptop, etc..).
We komen zo langzamerhand in het Karriwoud. Vroeger werd hier veel hout gekapt en op veel plaatsen ook weer aangeplant gelukkig. Nu is men wat zuiniger op de mooie reusachtige Jarrah, Karri en Marri bomen (Eucalyptussen) die wel 40 tot 90 m hoog kunnen worden. Gigantische woudreuzen! Wat kun je je nietig voelen wanneer je rondrijdt of wandelt door deze bossen en de reusachtige bomen links en rechts van je oprijzen.

Bij onze eerste overnachting bij Perth zag ik, tijdens een wandeling, een paar kurken van champagneflessen op het pad liggen. Ik dacht nog ‘daar heeft hier iemand iets te vieren gehad’ later zag ik er steeds meer, best groot feest dus…..maar het zijn de zaden (gum nuts) van een Eucalyptus soort Ze hebben exact dezelfde vorm, deze had ik nog niet eerder gezien.

Bij Nannup overnachten we op een overflow van een echte camping, mooi aan de rivier. Wanneer we ’s avonds nadat we uit hebben gegeten teruglopen naar de auto zien we op een tegenovergelegen weiland een grote groep kangoeroes grazen. We proberen iets dichterbij te komen maar ze vluchten naar de bosrand. Ze zijn best schuw hier.

Vorig jaar heeft Lianne ook een groot deel van onze route gedaan. Ik heb grote bewondering voor haar hoe ze dat in haar uppie met een huurauto en haar tentje heeft gedaan. Ook vaak op bushcampings om mooi in de natuur te zijn. Petje af hoor!!

Bij Big Brook Arboretum overnachten we 2x op een bush camp tussen de grote Karribomen. Overdag zwemmen we lekker in het kunstmatige meer dat ontstaan is voor Big Brook Dam. Van hieruit rijden we 13 januari het Karri Explorer Trail. Een 87 km lange rondrit door het woud over (meest) onverharde rode zand/gravelwegen.
We eindigen bij Drafty’s Camp om te overnachten. Weer een prachtige bush camp. Voor het eerst voelen een een paar spetters regen, het is wat bewolkter vandaag. Dat zijn we niet gewend tot nu toe. Gewoon bij het opstaan, zonder na te denken, hup korte broek en shirtje aan

Bij het klaarmaken van onze macaroni in de camp kitchen kwam er ook een Australiër bij die zijn zelfgevangen Marron (rivierkreeften) ging klaarmaken. Ze leefden nog, vers gevangen dus. Hij vroeg of wij er ook van hielden. Nou ja….vast wel! Hij sneed er een voor ons doormidden en we konden afkijken hoe hij de zijne klaarmaakte. Met de nodige aanwijzingen heeft Henk hem op de bbq klaargemaakt en het smaakte heerlijk. Heel puur en vers. Alleen wat peper, zout en citroensap er op. Heerlijk!!

We blijven een paar dagen op deze bushcamping. Van hieruit een dagje naar Pemberton om de was en wat boodschappen te doen en even de WiFi op te zoeken;)

Groetjes Henk en Elly