80 Mile Beach

Omdat we in Broome wilden blijven om ’s avonds de Staircase to the Moon te zien hebben we een relaxdag ingepland. We zijn ’s ochtends, wanneer de zon nog niet op zijn hoogste punt staat, eerst naar het strand gegaan waar we lekker hebben gezwommen en op het strand gelegen. Tegen een uur of 2 zijn we de stad in getrokken om nog wat boodschappen te doen en een internetcafé op te zoeken. We hebben onze verslagen en foto’s op de site gezet en het laatste voetbalnieuws gecheckt voor we terug gingen naar de camping om nog even te zwemmen en ons op te frissen. Hier hadden we echter niet lang de tijd voor aangezien we de Staircase to the Moon wilden zien. Terwijl we naar de stad reden ging de zon onder. Er was nog genoeg tijd om even een paar stoeltjes, wat drinken en iets te snacken mee te nemen. We gingen bovenop een duin zitten wachten tot de maan op zou komen.
Het zou nog zo’n 45 minuten duren voordat dat gebeurde dus is Elly nog even iets verder door gelopen waar voor de gelegenheid een marktje was ingericht. Het was ondertussen al vrij druk geworden op het duin waar we stonden te kijken naar de uitgestrekte moddervlakte achter de mangroven in Roebuck Bay. De getijden zorgen er voor dat er ribbels gevormd worden op de moddervlakte, en tussen deze ribbels staat water. Door de scherp omrande weerspiegeling van de maan op het water lijkt het als of er een trap naar de maan loopt. Dit was een heel bijzonder gezicht en het was blijkbaar alleen te zien bij volle maan tussen maart en oktober.

Nadat we de Staircase to the Moon hadden gezien zijn we naar de haven gereden om iets te eten, alvast voor de verjaardag van Henk. We hadden ’s middags al gereserveerd bij een typisch visrestaurantje. We hebben hier heel lekker gegeten en we zijn nog even de haven in gelopen, maar daar was niet veel meer te beleven.

Twee dagen aan het strand en voldoende rust hadden ons goed gedaan en dus reden we weer verder naar het zuiden over de Great Northern Highway. Na een paar uur rijden komen we bij een afslag richting 80 Mile Beach. We rijden 6 km over een dirt road richting de zee. Rogier rijdt en krijgt aardig de smaak te pakken van het rijden over een dirt road. Het is de kunst niet te langzaam te rijden, dan heb je niet zo’n last van de ribbels in de weg. Aan het einde van de weg is een goede camping waar we een mooi plekje zoeken. Als we ons mooi gesetteld hebben lopen we even naar het strand toe. We verwachtten een mooi uitgestrekt strand waar je mooi kunt zwemmen, maar het hele strand staat vol vissers. Het blijkt een heel goede plek te zijn om te vissen en schelpen te zoeken. Het wordt hier afgeraden te zwemmen: “at your own risk” vanwege haaien, stingray’s, gevaarlijke kwallen etc.

Het is nog net hoog water en dan is het goed vissen hier wordt ons verteld. We lopen een eindje langs het strand, verzamelen wat schelpen en zien hoe een man beet heeft. We zijn, net als de rest van de vissers op het strand, heel benieuwd wat hij aan de haak heeft. De strijd om het dier af te matten om het binnen te halen duurde wel een uur. Het blijkt een stingray van ruim een meter te zijn. Hij wordt losgemaakt en weer in zee geduwd.
Het water trekt zich snel terug en het vissen is daarmee ook over. De vissers rijden met hun 4 wheel drives over het strand om trots hun vangst te laten zien. Er zaten flink uit de kluiten gewassen zalmen tussen. Terwijl het strand steeds breder wordt zoeken we nog wat schelpen, Lianne gooit nog even een hengeltje uit, maar vangt niets. Dat betekende voor ons geen verse zalm als avondeten. ’s Middags is er een marktje op de camping. Daar hebben we een Grolsch bierflesjeshouder gevonden voor Henk’s verjaardag. Zo kan hij zijn bier op kamertemperatuur houden. De opbrengst van een paar kraampjes op de markt ging naar de Royal Flying Doctors. ’s Avonds gaan we nog even weer naar het strand om een prachtige zonsondergang te zien en vervolgens lekker pitten.